მთავარი » 2011 იანვარი 10 » ჩვენ ორნი..
11:47 AM ჩვენ ორნი.. | |
| წვიმა და ჩვენ ორნი. . . სველი თმა, ხელები, ტუჩები და ცრემლით სავსე სევდიანი თვალები. . . ვსველდები და საოცრად მეშინია, რომ წვიმა გადაიღებს და შენ მიმატოვებ. . . -აუ, რა ბავშვი ხარ! -მეუბნები და წვიმას ხელით იჭერ. . . "ბავშვი ვარ?" -ვიმეორებ გულში, - "ბავშვი ვარ თუ შენ გინდა ბავშვად მთვლიდე?" -ხარბად გაცქერდები, შენს უძირო თვალებში მინდა ამოვიკითხო პასუხი. . წვიმს. . . ცრემლი შეერია წვიმას. . . უცებ გამოვფხიზლდი, ჩემი თავი ხელებში მოიქცია, თვალებში ჩამხედე და მკითხე: -"გიყვარვარ?" -და ისე რომ პასუხს არ დაელოდე, განაგრძე, _მე მიყვარხარ! _ან კი რა საჭიროა სიტყვები. . . ჩემს თვალებში მხოლოდ შენი თვალები ირეკლება?! -მე უშენოდ არ შემიძლია!- ძლივს ამოვღერღე და ვიგრძენი როგორ გავთავისუფლდი. . . შენ არაფერი გითქვამს, მაგრად ჩამიკარი გულში და გავირინდეთ. . . მდუმარებას წვიმის გაბმული სიმღერა აკრთობდა. . . ისევ ჩამოდის ცრემლი და ვგრძნობ, რომ ის უკვე სიხარულის ცრემლია, რადგან არ ვიცი რა ვუყო ამხელა ბედნიერებას. . . წვიმის წვეთი უფლის მირონია, ფოთოლშრიალა ხეები ჩვენი მაყრიონი, ჩემი და შენი. . . ორნი. . . ყველგან და ყოველთვის ერთად. . . ახლაც ჩუმად ისხდნენ ტირიფის ჩრდილში და უნდოდათ დრო გაჩერებულიყო. . . მთელი სიცოცხლე ერთად ყოფილიყვნენ. . . ვაი, რომ ყველაფერი წარმავალია ამ ქვეყნად. . . გოგონა წამოდგა. . . . . ხელში ტირიფის მტირალა ტოტი ეკავა. . . ზღაპრულ ფერიას ჰგავდა. . . ნაზი და სიფრიფანა. . . --ამას შევინახავ ჩვენი შეხვედრის სახსოვრად. . . --რომ იცოდე, როგორი ლამაზი და სენტიმენტალური ხარ. . . --ჰო ვიცი, როცა ჩემთან არ იქნები ეს ტოტი გამახსენებს შენს სიყვარულს. . . --ეს არასოდეს მოხდება!!!! ჩვენ სულ ერთად ვიქნებით. . . . . . . . . . რა ცოტა დრო სჭირდება თურმე ბედნიერებას. . . . . . . . . . . . . მთლად გაყვითლებული. . . . ჩამომხმარი. . . . კედელზე გაკრული ტოტი, გოგონასთან ერთად. . . . უხმოდ მისტიროდა დაკარგულ სიყვარულს. . . . . . . . | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |
