|
ჩემთან ცხოვრებას უარყოფ ებრძვი მე კიდე შენთვის ყველაფერს შევცვლი ყოველ დღე გეტყვი მიყავრხარ ბეკი და გავჩუმდები ამაო ცრემლით
| |
|
იცით, მომწონხართ… და რატომღაც მეუცხოებით, არადა ჩემი ხელებიც კი თქვენი მგონია, დაგმგვანებივართ არეული ჩემი ცხოვრებით, უკიდეგანოს თურმე ორი კიდე მქონია.
| |
|
ვეღარ შევცვლი ბედისწერას, ვეღარ შევწყვეტ შენზე წერას, ვერ გაშორებ ჯიუტ მზერას, ნუ გამკიცხავ ეულ მწერალს.
| |
|
უკვე დამტოვე, შევიშალე ჩემი ფიქრებით, როგორც ყოველთვის განდეგილი მარტო ვიქნები. უკვე დამტოვე, შავ-თეთრია ჩემი სამყარო. არვინ იფიქროს, დარდი გულიდან წამით ამყაროს.
| |
|
მე შენმა ფიქრმა მიმარინდა, ჩაველ ჭირებსა! ანდამატისებრ მიმიზიდავ, ვჰგავ ნამჭირვებსა! ვარდის ბაგენი შვენიერად სხვა მაპირებსა! ჩემებრ უწყალოდ მიიყვანებ გასაკვირვებსა! როდეს იქნება, შემომხედო გულსა მწირებსა!
| |
|
სევდის ბაღს შეველ შენაღონები: მოკრეფად მსურდა ვარდის კონები. ვარდმან შემრისხა თავ-მომწონები, ისარი მყორცა დასამონები, სრულად მიმიღო ყოვლი ღონები; მითხრა: „იფიქრე გულს-ნაქონები; მისთვის იქმნები დასაყოვნები!" ვერ მივხვდი მახვილ-განაწონები ; მისთვის შევიქმენ ცრემლთა ფონები!
| |
|
მოგიყვები,როგორ ყვავის გაზაფხული და ჩემს გულში მთვარე როგორ იბადრება. მოგიყვები როგორ მღერის ჩემი გული, მასში შენი სიყვარული იბადება.
| |
|
ცრემლთა ისარნი მოსისხარნი ჩვენდა არენით ილმენით გულნი ჭირ-ნახულნი, შეგვიწყნარენით! უცხონი თემით სოფლის ცემით გავიგარენით, უჭკნობნი ვარდნი ეს-გვარ დარდნი დავიბძარენით, - არ ითქმის ენით, არცა სმენით, ეს იკმარენით!
| |
|
ჰაერი ცივ-ნამიანი, ჩემთვის აღარ-ა დღიანი! მას ვშორავ გულ-სევდიანი, ვის მოლოდნა მაქვს გვიანი!
| |
|
იყო საღამო… ერთი კაცისგან შემდგარი ბენდი, ცაზე არ ჩანდა არც ვარსკვლავი, არც რომანტიკა, მსმენელი ერთი, არც მოხუცი, არც ახალბედი და უცხო ხმების უსასრულო, ღრმა დიდაქტიკა…
| |
|
დაიგვიანა ზაფხულის სითბომ, დაიგვიანონ იქნებ წვიმებმაც. ჟღერენ გრძნობანი. არა ჩვენს შორის სასიყვარულოდ გაბმულ სიმებად. . .
| |
|
სისხლისფერ ოცნებებს შევეშვი,დამთავრდა შემძულდა ნატანჯი თვეები წინ როა, ტრიალებს უმიზნოდ ეს ბედის ბორბალი ეს მერემდენეჯერ წყეული ზიროა.
| |
|
ღამე უჩვეულო,ღამე შფოთიანი. ფერთა მოზაიკა,ბნელში გახვეული. მოსჩანს სევდიანი მწუხრის მინაზება. ცაზე ვარსკვლავები,მთვარე გალეული.
| |
|
ქარია, გესმის? როგორ შფოთავს და ფეთქავს უმწეო გული. სამარადისოდ შემიმპყრო დარდმა სინანულს მივანდე უღირსი თავი. რა ბანალურად ჟღერს სიტყვა "მიყვარხარ”
| |
|
შენ მზე ხარ ამქვეყნიური. გამონათება ღვთიური. შენ სამოთხე ხარ ვნებული, ვისთვისაც მიცემს მე გული. მე გაზაფხული გიწოდე,
| |
|
Whitney Houston & Mariash Carey - When You Belive
| |
|
რავი კარგი სიმღერაა თან საყვარლად მღერის ნახეთ იმედია მოგეწონებათ ..
| |
|